Between the Buried and Me + MagnaCult

Het Amerikaanse Between The Buried And Me mixt met speels gemak complexe jazz, death metal, hardcore, heavy, progressive metal en zelfs wat vlagen blackmetal door elkaar. De output? BTBAM pakt je bij je haren en slingert je alle hoeken van de kamer door. Meestal bruut, maar de band beheerst ook de kunst een zachter en poppy kant van zichzelf te kunnen laten zien.

Het nummer ‘Foam Born (A) the Backtrack’ afkomstig ‘Colors’ uit 2011 vormt wellicht het beste voorbeeld hiervan. Het start met een piano-intro van een minuut in de stijl van Radiohead, waarna het overgaat in een zwaarder bombastisch gedeelte dat doet denken aan Muse. Na anderhalve minuut wordt het tempo verder opgevoerd en wordt de zang rauwer en na amper twee minuten doet de eerste blastbeat zijn intrede waarna het nummer ontaardt in een bruut, technisch, maar ook pakkend geheel. Alles vloeit naadloos in elkaar over en klinkt nergens geforceerd en dat is knap. Het geeft ook aan dat het componeren van ingewikkelde, maar tegelijkertijd pakkende nummers bij de heren in het DNA ingesloten zit.

De jonge band zit ook niet bepaald stil, want naast het vele touren met bands als Bleeding Through, Killswitch Engage en As I Lay Dying, hebben ze inclusief het debuut uit 2002, al zes albums uitgebracht waarvan ‘The Parallax II: Future Sequence’ uit 2012 het laatste meesterwerkje is. Een plaat die net als alle andere hoog geëindigd is in vele lijstjes. De Amerikanen staan inmiddels geheel op eigen benen en weten de zalen met gemak vol te trekken.

Refused bracht jaren geleden ‘The Shape of Punk to Come’ uit, maar Between the Buried and Me is wellicht The Shape of Metal to Come. Een topband!