Delta Sleep is een Britse mathrockband die zich weet te onderscheiden door hun complexe ritmes, melodieuze, slepende gitaarlijnen en emotionele, maar koele vocalen. Het is een drijfveer van de Britten om luchtige, originele en vooruitstrevende nummers te schrijven. En dat lukt ze met verve.
Op hun nieuwste album ‘Blue Garden’ is het door gitaren gedreven geluid ten opzichte van de drie voorgangers verder uitgediept. De jazzy percussie is volop aanwezig en is het baswerk wederom snaarstrak. De enigszins neutrale zang zorgt voor prettig in het gehoor liggende luisterliedjes waarbij het gaspedaal zo nu en dan wat dieper ingetrapt wordt zodat het geheel een nieuwe dimensie krijgt en heel wat steviger klinkt. De Britten weten hun zwaarmoedige boodschap op deze plaat op een knappe maar zeer natuurlijke wijze te vertalen via een intrigerend landschap van sonische mathrock inclusief uitstapjes naar emo en indie. Het doet bij vlagen denken aan bands als Karate en Don Caballero. Ook liefhebbers van o.a. Three Trapped Tigers, Tera Melos, MONO en CHON dienen Delta Sleep in de gaten te houden.