Zou Nick Drake zo geklonken hebben als hij nog leefde? Het uit Derby, Engeland afkomstige Tunng maakt folky liedjes met beats en samples en met gebruikmaking van vreemde instrumenten. De kern van het zestal wordt gevormd door de Amerikaanse zanger/gitarist Mike Lindsay en de Brit Sam Genders, componist voor softpornofilms. Het duo maakte vorig jaar naam met het debuutalbum ‘Mother’s Daughter’ and ‘Other Songs’, waarop de toendertijd authentieke combinatie van folk en elektronica (folktronica) bijzonder veel indruk maakte. Op de dit jaar verschenen opvolger ‘Comments of the Inner Chorus’ gaat de band nog een flinke stap verder. De plaat, die op ingenieuze wijze electronica met middeleeuwse madrigalen en traditionals combineert, kan het beste omschreven worden als een elektro-akoestisch album met sprookjesachtige, vaak licht psychedelische liedjes. Wonderschoon, vervreemdend, verrassend, magisch en subtiel met een immer duister randje zijn de omschrijvingen die in de lovende recensies opduiken. Referentiekader? Nick Drake, Beta Band, Aphex Twin, Beck, Autechre, Richard & Linda Thompson, Boards of Canada, Lindisfarne, Palace Brothers, Afro Celt Soundsystem, Camberwell Now, Bob Dylan, Stone Roses, Ryan Adams, The Band, Pentangle, Gomez, Steve Earle, Four Tet, Fairport Convention en Jackson Browne. Niet voor een genre te vangen dus!