Arno

Een kleine veertig jaar geleden trad Arnaud Charles Ernest Hintjens met Tjens Couter voor het eerst op in Nijmegen. Op het programma stond toendertijd een fijne mix van blues en pubrock met vleugjes tango en reggae. Sindsdien deed Arno Hintjes om de paar jaar Nijmegen aan. Hetzij als TC Matic, hetzij als Charles et les Lulus, Arno & The Subrovniks, Charles and the White Trash European Blues Connection of natuurlijk gewoon als Arno.  Wat al die jaren bleef is de mix van verschillende genres; van rock via blues en chanson naar tango met invloeden uit pop en funk.

De grote doorbraak kwam begin jaren tachtig met T.C. Matic. De band maakte vier prima albums, ging op tournee door zo’n beetje heel Europa, en scoorde hits met ‘Oh la la la’, ‘Que pasa’ en ‘Putain, putain’. Deze klassiekers maken nog vaak deel uit van Arno’s liveset.

Op zijn eerste soloplaten zingt Arno vooral in het Engels. Albums als ‘Ratata’ en ‘Idiots Savants’ doen het goed bij zowel pers als publiek en halen makkelijk de gouden status. Nummers als ‘Bathroom Singer’, het snoeiharde ‘Black Doll’ en de Jacques Brel -cover ‘Le Bon Dieu’ groeien uit tot live favorieten. Vanaf het in 1995 verschenen ‘Arno à la Française’ krijgt het Frans het overwicht en breekt hij definitief door in Frankrijk.